دوگانهانگاری کاذبی اذهان را تسخیر کرده است؛ بهگونهای که اقتصاد یا میتواند دولتی و سوسیالیستی باشد یا نئولیبرالیستی و مبتنی بر بازار آزاد. اگر کسی سخن از کاهش مداخله دولت و حرکت به سوی اقتصاد بازار به میان آورد، به معاشقه با نئولیبرالیسم متهم میشود و اگر کسی از هزینه بسنده و کافی دولت در آموزش و بهداشت باکیفیت حمایت کند، گویی به همآغوشی با سوسیالیسم و دولت بزرگ فکر میکند. روح سرگردان نئولیبرالیسم آنچنان برای برخی جدی شده است که از نئولیبرالیسم چینی و سوئدی و حتی ایرانی سخن میگویند. برای رهایی از این دوگانه کاذب و سطحینگری و پرنکردن اذهان دانشجویان با چنین مغلطههایی، مطالعات عمیقتر و جدیتری لازم است.